Bernard Visser

Moderne Grotschilder

Visser zou je een moderne grotschilder kunnen noemen, die muren bewerkt en bekrast met verkoold hout en papjes van pigment of gekleurde aarde – zwijgend zwart, vuil wit, bruinen, grijzen, okers en steenrood domineren – het grofstoffelijke oppervlak suggereert aarde, steen en botten.

Aarde en zand werden een onderwerp in het werk van Bernard Visser sinds hij grondprofielen maakte in een zandgroeve op de Brunssummerheide, terwijl hij op de Jan van Eyck Academie in Maastricht van plan was om etsen te maken. Het tekenen met een naald in de etsgrond op een zinkplaat veranderde langzaam in het krassen met een stokje in een zandlaag op paneel.

Liefde voor etnografische kunst

De tekens werden mensfiguren, eerst in de etsen, daarna in het zand en ze zijn nooit meer weggegaan. Tegenwoordig gaat hij boomstammen te lijf met een kettingzaag en slijpschijf. Het hout wordt mens met een huid van zand. De gestileerde lijnen tonen een liefde voor etnografische kunst en met zijn archeologische blik kan hij vormen die onaf zijn er veelbelovend uit laten zien.